กลับบ้านเรา

< 1 นาที

…วันที่ 23 พ.ค. 2564 ผมได้เห็นบรรดาน้องเณรเล็กกลับ เข้าบ้านเณรเพื่อเตรียมตัวเข้าสู่ปีการศึกษาใหม่ พร้อมกับ ใบหน้าที่ยิ้มแย้ม เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังที่พร้อมจะรับการ อบรมและฝึกฝนตนเอง เเต่ผมเชื่อเหลือเกินว่า ลึกๆในใจ ของน้องๆ ยังมีความไม่มั่นใจ ความกังวล เเละความคิดถึง บ้านอย่างเเน่นอน ดังนั้นเเล้ว คุณพ่ออธิการ ซึ่งปัจจุบันคือ คุณพ่อ พรชัย สิงห์สา อีกทั้งซิสเตอร์ บรรดาบราเดอร์เเละ มาสเตอร์เณร จึงพยายามทำให้น้องๆเณร รู้สึกว่าที่เเห่งนี้ ไม่เป็นเพียงเเค่บ้านของเณร เเต่เป็นบ้านของพวกเขาอย่าง เเท้จริง

ใช่ครับ นี่คือการกลับบ้าน บ้านหลังที่สองของพวกเขา บ้านที่พร้อมจะโอบกอดและพร้อมที่จะต้อนรับพวกเขาเสมอ บ้านที่เต็มไปด้วยความรักความเป็นครอบครัว บ้านที่จะ ทำให้พวกเขาได้เติบโตทั้งร่างกายและจิตใจ เเต่เเน่นอนว่า ภายใต้การอบรม ต้องมีทั้งทุกข์เเละสุขปะปนกันไปวันไหน ที่สุข ก็คงเป็นความสุขที่น้องๆรู้จักเรียนรู้เเละเติบโต ภูมิใจ ในความเป็นสามเณรของตนเอง เเต่หากวันไหนทุกข์ นั่นคือ ความทุกข์ที่มาจากการขัดเกลา อบรม ที่ต้องตักเตือนเเละ ว่ากล่าวในบางครั้ง เเต่ทั้งหมดก็เพื่อเตรียมตัวน้องๆ ใน การก้าวไปรับหน้าที่ผู้อภิบาลในอนาคตอยากฝากถึงน้องๆ ทุกคนว่า “จงอย่ากลัว เเต่จงมุ่งมั่นเเละพยายาม ไม่มีความ ทุกข์ใดใด จะเจ็บปวดไปกว่าความทุกข์ของพระเยซูบนไม้ กางเขนอย่างเเน่นอน”

เเละท้ายที่สุด…

ทุกครั้งที่กลับมาจากบ้านเณรใหญ่ พวกเราเณรใหญ่ทุกคนจะกลับมาที่นี่เสมอ เพราะที่นี่เป็นบ้านของพวกเราจริงๆ บ้านหลังที่สองที่ทำให้เราได้เติบโตจนมาถึงทุกวันนี้ เเละอีก อย่างหนึ่งที่เป็นเหตุผลสำคัญในการกลับมาบ้านเณรเล็ก คือเรามาเเบ่งปันกำลังใจให้เเก่กัน พี่ให้น้อง น้องให้พี่ เป็น ทั้งผู้รับพลังใจเเละมอบในเวลาเดียวกัน กำลังใจในครอบ ครัวนั้นเเสนวิเศษครับ เพราะอย่างน้อยครอบครัวของเรา มี พระเจ้าเป็นพระบิดา…

ยินดีต้อนรับสู่บ้านของเรา บ้านเณรจอห์น ปอล นครสวรรค์

Related Post

เรื่องล่าสุด