1
เย็นวันเดียวกันนั้น
พระเยซูเจ้าตรัสสั่งบรรดาศิษย์ว่า
“เราจงข้ามไปทะเลสาบฝั่งโน้นกันเถิด”
บรรดาศิษย์จึงละประชาชนไว้
และออกเรือที่พระองค์ประทับอยู่นั้นไป
มีเรือลำอื่น ๆ ติดตามไปด้วย
ขณะนั้นเกิดพายุแรงกล้า คลื่นซัดเข้าเรือ
จนน้ำเกือบจะเต็มเรืออยู่แล้ว
พระองค์บรรทมหลับหนุนหมอนอยู่ท้ายเรือ
บรรดาศิษย์จึงปลุกพระองค์ทูลถามว่า
“พระอาจารย์ พระองค์ไม่สนพระทัยที่พวกเรากำลังจะตายอยู่แล้วหรือ”
พระองค์จึงทรงลุกขึ้น บังคับลม ตรัสสั่งทะเลว่า
“เงียบซิ จงสงบลงเถิด” ลมก็หยุด ท้องทะเลราบเรียบอย่างยิ่ง
แล้วพระองค์ตรัสถามเขาว่า
“ตกใจกลัวเช่นนี้ทำไม ท่านยังไม่มีความเชื่อหรือ”
เขาเหล่านั้นกลัวมาก พูดกันว่า
“ท่านผู้นี้เป็นใครหนอ ลมและทะเลจึงยอมเชื่อฟังเช่นนี้” (มาระโก 4:35-41)
2
ผมเขียนถึง “ความเจ็บปวด” ของมนุษยชาติที่เป็นผลมาจากพิษภัย ของโรคระบาดจากเชื้อไวรัส ที่เราเรียกว่า โรคโควิด 19 … ทุกความเจ็บปวดของผู้คน มีพระเจ้าเคียงข้างอยู่กับเราเสมอ พระองค์พร่ำบอกกับเราเสมอ เสมือนเสียงกระซิบแห่งเย็นวันนั้น “เงียบซิ จงสงบลงเถิด” …. เสียงแผ่วเบาในเย็นวันนั้น กลับดังก้องในใจเรา “… ท่านยังไม่มีความเชื่อหรือ”
ผมเขียนเรื่องราวจาก หนังสือ “Why are you afraid? Have you no faith? The world facing the pandemic”
สมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส ได้ให้บทรำพึงไตร่ตรอง เรื่องเย็นวันนั้น จากพระวรสารนักบุญลูกา
… ความมืดมิดเหมือนชีวิตเราทุกคนที่เต็มไปด้วยความเงียบ
ความว่างเปล่า ความเศร้าโศก ทุกอย่างหยุดนิ่ง
ไม่ต่างจาก “เย็นวันนั้น” ที่บรรดาศิษย์พบกับความหวาดกลัว พายุแรงกล้า
แม้รู้ทั้งรู้ว่าเขานั่งในเรือลำเดียวกันกับพระเยซูเจ้า แต่ไม่วายที่จะหวาดกลัว หวั่นวิตก ไม่สบายใจ พายุมันแรงกล้าจนเรือจะล่ม พวกเขาบ่นว่า ร้องตะโกนสุดเสียง “พวกเรากำลังจะตายอยู่แล้ว”
… เสียงแผ่วเบาของพระเยซูเจ้า “เงียบซิ จงสงบเถิด” ทุกอย่างกลับกลายเป็นปกติ ….
หัวใจของเขากลับเข้าใจมากขึ้น
ต่อให้มีความหวาดหวั่นมากเท่าไร แต่อย่าลืมเรียกหาพระเจ้า พระองค์จะประทานความช่วยเหลือให้เรา
ต่อให้มีความหวาดหวั่นมากเท่าไร อย่าลืม “ไว้วางใจในพระเจ้า” เสมอ
3
“เสี่ยงสูง” “เสี่ยงต่ำ” “กักตัว” อยู่ใกล้เราเหลือเกิน ความเจ็บปวดรวดร้าว จากการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก ภาวะที่ต้อง “หยุด” ทุกอย่าง ตั้งแต่ชีวิตส่วนตัว เรื่องงาน แม้กระทั่งมิสซาขอบพระคุณเปิดสาธารณะ …. มีคำถามเข้ามามากมายจนเราอยากร้องตะโกนเหมือนบรรดาศิษย์ในวันนั้น “เรากำลังจะตายอยู่แล้ว” “พระองค์ช่วยด้วย” … พระองค์ทำให้เย็นวันนั้นสงบได้ พระองค์ก็จะประทานพระหรรษทานให้ชีวิตของเราเสมอ อย่าลืมไว้วางใจในพระเจ้า
4
ทุกวิกฤติที่เกิดขึ้น พระคริสตเจ้าอยู่เคียงข้างเสมอ … ช่วงเดือนพฤษภาคม ที่ถือว่าเป็นเดือนแม่พระ พระสันตะปาปาฟรังซิส ทรงเชิญพวกเราสวดสายประคำมาราทอน ต่อเนื่องทั้งเดือนทั่วทุกมุมโลก เพื่อให้สถานการณ์ร้าย ๆ นี้ได้ผ่านพ้นไป หนึ่งภาพเก่าฯ ขอนำภาพจากหนังสือนั้น เพื่อให้พี่น้องได้รำพึงไปพร้อมกับพระสันตะปาปาฟรังซิส “แล้วเราจะผ่านเรื่องราวร้าย ๆ นี้ไปด้วยกัน
ปล.
เย็นวันนั้น พระเยซูเจ้าทรงทำให้ลมสงบ และรักษาชีวิตของบรรดาศิษย์ …. ทุกวันนี้ “เรา” อย่าลืมไว้วางใจในพระเจ้าเสมอ ในทุกปัญหา แล้วเราจะผ่านไปด้วยกัน
( หนังสือพิมพ์ข่าวสารคาทอลิก “อุดมสาร” ปีที่ 45 ฉบับที่ 22 ประจำวันที่ 23 -29 พฤษภาคม 2021 หน้า 13 )
