0
อังคารที่ 8 มิถุนายน 2021
อากาศเย็นสบายในวันที่หลุดจากฝนฟ้าเมื่อคืน
ผมนัดซิสเตอร์บุญชอบ หัวใจ … ผู้อำนวยการโรงเรียนยอแซฟ พิจิตร ในวัย 91 ปี
อายุมากขึ้น แต่ความแข็งแรงยังคงเดิม
ซิสเตอร์ผู้มีหัวใจ ไม่เพียงแต่นามสกุล .. แต่เป็นหัวใจที่คิดถึงผู้อื่นก่อนเสมอ
… จึงเป็นหัวใจที่มอบความปราณีให้ทุกคนที่พบเห็น
1
Q ซิสเตอร์ช่วยแนะนำตัวหน่อยครับ
A ซิสเตอร์ บุญชอบ หัวใจ … ลูกวัดนักบุญฟิลิป ยากอบ หัวไผ่ … เกิดปี พ.ศ. 2473 อายุ 91 ปี
ชีวิตนักบวช … เข้าอารามตั้งแต่อายุ 13 ปี นวกที่แปดริ้ว … มีญาติเป็นนักบวช พี่ชายเตี๋ย คุณพ่อซิริล หัวใจ และน้องชายเตี่ย คุณพ่อนอแอล หัวใจ มีญาติฝั่งแม่ เป็นซิสเตอร์คณะพระหฤทัย คลองเตย อายุเยอะแล้ว เสียชีวิตที่อาราม … มีญาติเป็นนักบวช เวลาที่เขามาเยี่ยมบ้าน เยี่ยมครอบครัว ก็เห็นเขาดี อยากบวช สุภาพเรียบร้อย น่ารักดี …. ช่วงหนึ่งที่คุณพ่อสนิท จะย้ายอารามมาที่แปดริ้ว … คุณพ่อเขาเลยมาถามที่บ้านว่า “คนนี้จะไปบวชไหม” ก็ยิ่งฝังในใจ เตี่ยอยากให้ไป แต่แม่ไม่ค่อยอยากให้ไป เพราะเราเป็นลูกสาวคนที่สอง แม่ไม่เต็มใจให้ไปเท่าไร พอเข้าไปอยู่อารามสักสามเดือน เตี่ยก็เป็นโรคเกี่ยวกับทางเดินอาหาร แล้วก็เสียชีวิต เตี่ยเขาก็ห่วง เขาก็บอกกับแม่ว่า “อย่าเอาบุญชอบออกมา(จากอาราม)” แม่ก็บอกว่า “ไม่ให้ออกหรอก เข้ามาแล้วก็เข้าไป” เขาก็ห่วงว่าถ้าเตี่ยไม่อยู่จะเอาลูกกลับ” แล้วแม่เพิ่งมาเล่า เมื่อก่อนที่แม่จะเสียชีวิต
2
Q ชอบอะไรในชีวิตนักบวช
A “ชอบชีวิตที่สนิทสัมพันธ์กับพระ” ที่บ้านจะมีแท่นพระ เห็นก็ไหว้ เดินผ่านก็ไหว้ คล้ายๆ จิตใจมันจดจ่อถึงพระน่ะ กลางคืนก็สวด เช้ามาก็สวด … วันอาทิตย์ไม่เคยขาดวัดเลย ต้องตื่นไปวัด พี่น้องต้องไปกันหมด เข้าวัดเสร็จ ออกจากวัดก็กลับมาบ้าน ไม่ได้ไปไหน ไม่แวะไปไหน ไปเที่ยวไหน ๆ ไม่เคยไป…
Q อยากลาออกไหม ตอนเป็นผู้ฝึกหัด และแม้กระทั่งเมื่อเป็นนักบวช
A ชีวิตไม่เคยคิดอยากออกเลย เพราะเข้าไปเป็นรุ่น เข้าไปเยอะ สนุกสนาม มีเพื่อน ไม่เคยคิดท้อถอย ไม่เคยคิดอยากออก … ปัญหาของนักบวชในปัจจุบันที่เขาอยากออกคืออะไร ก็โลกสมัยใหม่ โทรศัพท์มือถือ สมัยเราไม่เคยมี ในช่วงนี้ที่เห็นว่าเด็กอยู่ไม่ได้ เพราะพอปิดเทอมทีนึง สมัยก่อนเป็นปีๆ กว่าจะได้กลับบ้าน … สมัยก่อนกลัวถูกให้ออก สมัยนี้กลัวไม่ให้ออก
3
Q ภารกิจของซิสเตอร์ตั้งแต่ถวายตัว
A เมื่อถวายตัวแล้วก็ไปอยู่ที่โคกวัด ปราจีนบุรีมีคุณพ่อซาอูล กับสัตบุรุษมารับ ในพิธีถวายตัว ครอบครัวไปร่วมงาน เมื่อเสร็จพิธีแล้วก็เดินทางไปประจำที่โคกวัดเลย ไม่ได้ไปที่บ้านก่อน ไม่ได้ไปหาแม่ ไปที่วัดเลย สองคนกับซิสเตอร์รุ่นเดียวกัน … ที่โคกวัดไปเป็นครูสอนเรียน … ซิสเตอร์ที่ไปเป็นปีแรก แต่ก่อนไม่มี … ลำบากหน่อย น้ำไม่ค่อยมี เวลาวันหยุดก็ไปซักเสื้อผ้า เอาเสื้อผ้าคุณพ่อไปซักตามบ้านชาวบ้าน … อยู่โคกวัดหลายปี … ไปอยู่อารามช่วงหนึ่ง แล้วก็ไปอยู่ท่าใหม่ จันทบุรี จากนั้นไปที่โรงเรียนปัญจทรัพย์ กรุงเทพฯ ไปที่นี่สองครั้ง แล้วก็อยู่ที่บุรีรัมย์ และต่อด้วยนางรอง บุรีรัมย์ … คุณแม่โจน (คุณแม่อธิการิณีเจ้าคณะฯ ในสมัยนั้น) ก็ขอให้มาอยู่ที่นี่ (พิจิตร) ปฏิเสธนะ ที่จะมา …. มาเริ่มต้นชั้น ป.2 เป็นซิสเตอร์กลุ่มแรก ๆ ที่มาอยู่ที่นี่ จากเด็กไม่กี่ร้อย จนปัจจุบัน 1000 กว่าคน … ซิสเตอร์มาอยู่ในปีที่สองของโรงเรียน … มาสมัยที่เป็นป่า หงอยเหงา เคยอยู่สนุกๆ แล้วมาอยู่แบบนี้ มานั่งที่หัวบันได บางที่ก็เหงา บางทีก็น้ำตาไหล กว่าจะตั้งหลักได้ ก็นานเหมือนกัน
4
Q แนวคิดการบริหารโรงเรียน
A เราถือว่า เรามาเพื่อเป็นผู้ช่วยเขา ไม่ได้มาเป็นผู้บังคับบัญชา เวลาที่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น ก็ใช้การประชุม การปรึกษา ทำงานเป็นทีม ถึงจะอยู่ได้ … การเติบโตของโรงเรียนถือว่าประสบความสำเร็จ อัตราการเพิ่มของนักเรียน เพิ่มขึ้นตลอดทุกปี… ปัญหาต่าง ๆ ไม่ค่อยมี เล็ก ๆ น้อยมีบ้าง แต่เรื่องใหญ่ ๆ ไม่มี
Q มุมมองยุคใหม่ของโรงเรียน
A หลาย ๆ คนบอก “กลับอารามได้แล้ว” “กลับเถอะ” “รุ่นๆ เดียวกันกลับหมดแล้ว”
“ซิสเตอร์ก็บอก อยากกลับเหมือนกัน แต่ทีนี้กลัวเหมือนกันว่าใครจะมาอยู่แทน ถ้าคนที่มาแทนเขาไม่ได้ดำเนินงานตาม มันก็จะไปไม่ไหว ไม่ใช่เราเก่ง แต่เราอยากให้มาต่องานกันเพราะมองแล้วโรงเรียนไปได้ เพราะว่าครูเรานี่มีความสามารถ ครูที่นี่ไม่มีปัญหาอะไร ถ้ามีก็เรียกมาเตือน มาคุย ก็จบ ยังสอนน้อง ๆ หลายคน เรามา … เรามาช่วย อย่าไปเป็นเจ้าของ ประเดี๋ยวเราก็ไปแล้ว ไปช่วย ไปสนับสนุนเขาทำงาน”
Q ความภาคภูมิใจของโรงเรียน
A มันก็ไม่ได้ภาคภูมิใจอะไรเท่าไร รางวัลต่าง ๆ … ความภาคภูมิใจก็คือความสุขที่ได้อยู่กับครู และผู้ร่วมงาน
Q งานอภิบาลของโรงเรียน
A … ครูคาทอลิกจะไปทำ .. มีวินเซนต์ฯ งานเยาวชน … มอบปัจจัยให้ผู้ยากไร้ในชุมชนต่าง ๆ
Q 70 ปี ชีวิตนักบวช อยากบอกอะไรกับน้อง ๆ
A ….. “แหม 70 ปี … สำหรับซิสเตอร์เนี่ยนะ”
“ไม่เห็นเคยเบื่อเลย ชีวิตนักบวช” คุณแม่เจ้าคณะ กี่แม่ ก็ไม่เคยเรียกเราไปว่าสักทีเลย เขาใช้ให้ทำอะไร เราก็ทำ อะไรทำได้ก็ทำ ทำไม่ได้ก็บอกเขา …”
ปล
หัวใจ ไม่เพียงแต่เป็นชื่อนามสกุลของซิสเตอร์บุญชอบ … แต่หัวใจคือความรักที่มีให้กับทุกคนจริง ๆ